-Βάλτε μου και κρασί του Ζίτσα!
-Ναι βεβαίως. Τι θα θέλατε; Λευκό, ροζέ Ζίτσα…;
-Ροζέ βάλτε, αλλά να είναι του Ζίτσα!
-Της Ζίτσας εννοείται.
-Όχι! Δεν εννοώ αυτό! Εννοώ ΤΟΥ Ζίτσα!
-Μα είναι ΤΗΣ Ζίτσας!
-Δεν ξέρω αν είναι της γυναίκας του τ’ αμπέλια, αλλά εγώ ξέρω πως τα ‘χει εκείνος τα κρασιά.
Φταίει το κρύο; Φταίει ο κορονοϊός; Τι ψάχνω και εγώ τώρα…