Η ιστορία μας
Στις αρχές της Δεκαετίας του 1930 στην Άρτα, ο Δημήτριος και η Αλεξάνδρα Χουλιάρα δημιούργησαν ένα εμπορικό κατάστημα που διέθετε αγροτικά προϊόντα. Πολύ σύντομα άρχισαν την διάθεση κρασιού και αποσταγμάτων και έτσι το 1935 ίδρυσαν την ποτοποιία “Χουλιάρα”, που διέθετε στην τοπική αγορά το Ούζο “Χουλιάρα”, καθώς επίσης και άλλα αποστάγματα, αλλά και ηδύποτα που παρασκεύαζαν οι ίδιοι. Οι συνταγές δικές τους, αρτινές, η βάση τους τα τοπικά προϊόντα. Το ούζο είχε λεπτά αρώματα από εσπεριδοειδή, το τσίπουρο είχε στην βάση του Ζαμπέλα, τα κρασιά τους φτιάχνονταν από τις ντόπιες ποικιλίες που φύονταν γύρω από την πόλη της Άρτας. Σε αυτό το μαγαζί έκανα τα πρώτα μου βήματα και μέσα στις παιδικές μου μνήμες έχω ακόμη τα αρώματα από λικέρ κεράσι, από μέντα, από το ούζο της Άρτας. Θυμάμαι τα τεράστια ξύλινα βαρέλια με τα ποτά και τα χαρακτηριστικά σιδερένια βαρέλια του Ελληνικού μονοπωλίου με το οινόπνευμα, την πλάστιγγα που ζύγιζαν τα προϊόντα… Εκεί γύρω παίζαμε με τα ξαδέλφια μου παιχνίδια της εποχής…
2013. Κρίση.
Στην Ελλάδα μας έρχονται τα πάνω κάτω. Μέσα σε αυτή την κατάσταση αποφασίζω να επιστρέψω εκεί από όπου ξεκίνησα. Η σκέψη απλή! Κρασί κατευθείαν στον καταναλωτή από την αγροτική παραγωγή, έτσι ώστε οι τιμές να είναι χαμηλές (κρίσης) και η ποιότητα Ελληνική.
Έτσι δημιούργησα την “Οκκά”.
Το όνομα έρχεται και αυτό από παλιά, καθώς με την “οκά” πουλούσαν τότε τα οινοπνευματώδη. Στο Παγκράτι, στην οδό Άγιου Φανουρίου, εκεί που ενώνεται με την Νικηφορίδη, σε ένα μικρό δροσερό χώρο βάλαμε τα προϊόντα μας. Οι ποσότητες μικρές για να ανανεώνονται συνεχώς και να είναι τα προϊόντα πάντα φρέσκα. Ποικιλίες πολλές! Εδώ γεύεσαι και διαλέγεις τι πάει στην γεύση σου, ανάμεσα σε διαφορετικά κρασιά που θα καλύψουν τα περισσότερα γούστα και παίρνεις όσο θέλεις, γιατί όπως είπαμε είναι με την “Οκκά”.
2020. Κορονοϊός.
Η “οκκά” γίνεται πλέον και “ηλεκτρονική”, προκειμένου να εξυπηρετήσει καλύτερα όσους δεν μπορούν να έρθουν σε εμάς…
“…ο οίνος και τα παραδοσιακά μας ποτά είναι ‘φάρμακα’ και καλούνται ‘παυσίλυπα’. Δεν πουλάς λοιπόν ποτά, αλλά παυσίλυπα…”
Δημήτρης Ν. Χουλιάρας
