Αστείες ιστορίες του κρασάδικου – #18 Σιλέμπριτι

Αστείες ιστορίες του κρασάδικου – #18 Σιλέμπριτι

Ο Μήτσους!

Δύσκολη μέρα σήμερα…αν και καθημερινή. Φορτηγά εκφορτώνουν εμπορεύματα, πελάτες μπαινοβγαίνουν… Γενικά επικρατεί μια αναστάτωση στο μαγαζί… Έχει σουρουπώσει, νιώθω ήδη εξουθενωμένος και ετοιμάζομαι να πιώ μια γουλιά καφέ. Δεν έχω προλάβει να πιάσω το φλυτζάνι μου όταν…

– Ιεεεεεεεεεε! Που ‘σι Κουστάκι; Σι τσάκουσα!
– Μη μου πεις ότι είσαι ο Μήτσος;
– Ιγώ αυτουπροσώπς!
– Τι λες ρε φίλε! Χρόνια και ζαμάνια! Που είσαι, που βρίσκεσαι τώρα;
– Ιδώ είμι πλέουν κι είπα να σι ψάξου να σι βρω! Μιτακόμσα στου Παγκράτ!
– Μπράβο ρε φίλε! Πολύ χαίρομαι!
– Μαθαίνου νέα ς. Τα πας πιρίφημα με του μαγαζί, α;
– Δόξα τον Θεό Μήτσο! Όλα καλά!
– Θα σι χρειαστώ, να μι βουηθήσεις λίγου να κάνου κουνέ ιδώ στη πόλη!
– Ναι ρε Μητσάρα, ότι θες!
– Θέλου να γίνου φέιμους, να γνουρίσου κουρίτσα, να χουθώ στα χάι κλας, μι πιάνς…
– Ό,τι θες φιλαράκο!
– Κάτσι πρώτα να σι ασημώσου για τα καλουρίζικα! Μπουτίλιες θέλου, α!
– Καλά καλά θα τα βρούμε. Πες μου τα νέα σου τώρα!
– Πρώτα τα πουτά και μιτά οι κουβέντις! Βάλι μι του καλύτερου κρασί πο ‘χεις! Του πιο ακριβό! Βάλι Μαυρουτράγανου που’νι κι τοπ! Κι
βάλι  κι καλό τσίπρο!
– Μήτσος ο καλοπερασάκιας! Εντάξει φίλε! Θα σου βάλω Old Spirit Τυρνάβου!

Δι Σιλέμπριτι…

Να μην μακρυγορώ, πιάσαμε τη συζήτηση με τον παλιό μου φίλο από το στρατό, που είχα να τον δω πολλά χρόνια. Ξαφνικά μπαίνει πελάτισσα, νεαρή, επώνυμη ηθοποιός, η οποία ψωνίζει τακτικά από το μαγαζί.

– Αμάν! Τι βλέπου! Τι γίνιτι δω ρε Κουστάκι;;;
– Τι έπαθες ρε Μήτσο;
– Ρι συ αυτή ίνι σιλέμπριτι!
– … [Εδώ πρέπει να μεταφράσω. Σιλέμπριτι = Celebrity]. Εντάξει τώρα, η κοπέλα είναι ηθοποιός. Μην φωνάζεις όμως γιατί ακούγεσαι.
– Τι λες που δε θα φουνάζου! Θα της χουθώ άμισα!
– Όχι μη!

Η συνέχεια δεν θέλει και πολλές εξηγήσεις…

– Ισύ δι παίζεις στου σίριαλ με τα πιστουλίδια στη τηλιόραση;
– Ε, μάλιστα.
– Πο τάχς μι τουν μπασκεμπουλίστα!
– Εμ, όχι πια… Χωρίσαμε.
– Κιρνάω τσίπρο!
– Μα…
– Διν έχει μα! Φεύγουμι όπως είσι και πάμι ….πάμι…. Που να πάμι ρε Κουστάκι;
– Κολωνάκι!
– Κουλουνάκι! Δι μι λες; Ικεί έχει σιλέμπριτις ή να πάμι πουθινά αλλού;

Οι αυτοτελείς ιστορίες του κρασάδικου αποτελούν μια χιουμοριστική πλευρά της καθημερινότητας του μαγαζιού μας… Έτσι, για να γελάσουμε λίγο! Καθημερινά γεγονότα που έχουν συμβεί και γελάσαμε πολύ, για την ακρίβεια ακόμη γελάμε δηλαδή και πάντα καλοπροαίρετα! Ευτυχώς που συμβαίνουν και αυτά, γιατί η ζωή και κατ’ επέκταση η δουλειά, θέλουν γέλιο για να την παλέψεις! «Πρόσωπα και ονόματα είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».

Share post

Πληκτρολογήστε και πατήστε Enter για αναζήτηση

Καλάθι Αγορών

Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι.