Στην μικρή μας εμπορική γειτονιά στο Παγκράτι, στο στενάκι της Αγίου Φανουρίου και πέριξ, όπως και σε κάθε γειτονιά άλλωστε, ζουν ανάμεσά μας οι μικροί μας φίλοι… Οι αφανείς γείτονες, υπάρχουν τριγύρω μας, στην καθημερινότητά μας. Δεν είναι πελάτες μας με την καθαυτή έννοια, ωστόσο ζουν παράλληλα με εμάς, στον δικό τους μικρόκοσμο…

-Νιαρ νιαρ μαζευτήκαμε όλοι εδώ για να οργανώσουμε και φέτος, όπως και κάθε χρόνο, το χριστουγεννιάτικο πάρτι! Οπότε ο καθένας μας θα πρέπει να φέρει κάτι στην γιορτή.
-Γουφ γουφ, και που λέτε να το γιορτάσουμε;
-Μιάου, καλή ερώτηση Σωκράτη! Προτείνω στο υπόγειο της κυρίας μου, δυο τετράγωνα παρακάτω. Θα είναι ήσυχα και προπάντων ζεστά!

-Τσίου τσίου… μπολώ να μιλήσω και γω; Λέω να πούμε τι θα φέλει ο καθένας μας για να μη μπελδευτούμε… Λοιπόν… εγώ με τους φίλους μου τα πελιστέλια θα φέλουμε ψωμάκια από τον φούλνο μας στη γωνία! Μπολεί και κανένα κουλουλάκι αν είμαστε τυχελοί…

– Νιάρρρ, αφήστε πάνω μου φρέσκα γαυράκια και μαριδάκι. Έχω τις άκρες μου στο ψαράδικο παραπάνω!

-Γαβ γαβ γαβ! Ωραία Ρόζα! Φέρε εσύ τα ψαρικά και εγώ θα φέρω τα κρεατικά! Με συμπαθούν πολύ τα παιδιά στο κρεοπωλείο στη γωνία! Το ‘χω σίγουρο το λουκάνικο άμα σταθώ απ’ έξω και κουνάω την ουρά μου…!!!

-Μιάρρρρρρρρ, δε μου λέτε βρε παιδιά, μήπως ξεχνάμε κάτι;
-Τσίου τσίου σαν τι δηλαδή;
-Μιάρρρρ, τι θα πιούμε;
-Γουφ γουφ γουφ μην ανησυχείτε μάγκες! Κρασάκι θα πάρουμε από κει που ψωνίζει η αφεντικίνα μου! Με ξέρουν και καμμιά φορά μου δίνουν και μασουλάω κανένα πλαστικό μπουκαλάκι! Θα πιούμε λιαστό κρασάκι Σαντορίνης!
-Μιάου, από που καλέ, ποιος;
-Ε από που αλλού; Από το κρασάδικο στο στενάκι, την Οκκά. Εγγύηση!